Moja Tosia przesiadła się już do spacerówki. Nie dlatego, że tak super siedzi, ale niestety w gondoli nie chciała już spacerować i BASTA. Dała mi to odczuć przy moich kilkunastu ostatnich próbach przekonania ją, że w gondoli jest fajnie. Wracałam umęczona niosąc ją na rękach. Na szczęście wybraliśmy wózek w których spacerówka rozkłada się całkiem na płasko.

Do fotelika samochodowego Maxi Cosi używamy dla Tosi śpiworka z tej samej firmy. Bardzo go lubię m.in. dlatego, że jest bardzo miły od środka. Poza tym gdy robi się chłodno, tak jak teraz, a nie ma jeszcze trzaskającej zimy to mogę ubrać Kierowniczkę normalnie jak w domu, wychodząc zamknąć ją w ciepłym śpiworku, a kiedy dotrzemy ma miejsce tylko ją rozpinam bez konieczności rozbierania jej z warstw.
Chciałam go też wykorzystać przy spacerówce, ale kiedy zrobiłam przymiarkę to zorientowałam się ze mam w niej pięciopunktowe pasy bezpieczeństwa, a dziurek w Maxi Cosi są 3.
Wahałam się czy go przerabiać, ale Radek mnie ostatecznie przekonał.
Co więcej powiem nieskromnie, że moje dziurki wyglądają lepiej od oryginalnych ;P. Jejeje :)

Od jakiegoś czasu czaiłam się na zakup domeny. Właśnie skończyłam się czaić.
Od dzisiaj możecie do mnie trafić również wpisując w wyszukiwarki adres martynawymysla.pl :).

Dla naszej koleżanki Lili uszyłam drugą sowa z metkami. Dzisiaj wyjechała do Wrocławia.

Ponieważ to sowa BIS wiedziałam, co chciałabym w niej udoskonalić.
Do nóżek wszyłam dwie grzechotki. Mam nadzieje, że będzie co najmniej tak chętnie tarmoszona, przygryzana, śliniona, miziana jak sowa Tosi - prototyp (klik) :).

Już kiedyś na blogu pisałam o moim tacie, że zdolna z niego bestia. Wykonuje cudowne prace z drewna. Myślę, że dobrany z nas zespół - ja wymyślam, tata w skupieniu dłubie, struga, frezuje, szlifuje...

Tym razem Martyna nawymyślała mu, że chcę mieć w swoim szyciowym kąciku tablicę. Dokładnie wiedziałam jak chce żeby wyglądała. Wymiary 50 x 70 cm, z litego drewna, rzeźbiona, a na niej napis. Jaki?! Mnie zachwyca, zobaczcie sami.


Oczywiście ma stanowić doskonałą przykrywkę nieładu, jaki panuje tam podczas pracy twórczej :).
Projekt wraz ze szczegółowymi instrukcjami do taty już poszedł... teraz pozostało czekać. To pewnie trochę potrwa. Wiem, że zawsze ma "coś" do roboty. A "coś" to nigdy nie jest dobry znak dla takiego niecierpliwca jak ja. "Coś" zawsze jest zajmujące.

No nic... pokażę Wam jak będzie ready. Niestety z pewnością nie będzie to jeszcze w następnym poście :).

Pozdrawiam i życzę wspaniałego tygodnia.

Od kiedy uszyłam słońuchę z polaru minky (klik), wiedziałam że wpadłam ... zakochałam się w tej tkaninie po uszy :).
Chwilę później powstała apteczka z jej udziałam (klik), wczoraj w nocy - przytulanko-mizianka z metkami - oczywiście sowa :))).
Od razu ją wyprałam i nie mogłam się doczekać kiedy dam ją Tośce. Rano wciąż była mokra, ale wreszcie wyschła i teraz jest gotowa na tarmoszenie, przygryzanie, targanie, mizianie i inne -anie :))).